-
1 sprzeciw
m (G sprzeciwu) 1. (brak zgody) opposition (wobec kogoś/czegoś to sb/sth)- spotkać się z ostrym a. zdecydowanym sprzeciwem ze strony kogoś to meet with strong opposition from sb- wyrazić sprzeciw wobec czegoś to express opposition to sth- to budzi mój sprzeciw I object to it- powiedzieć coś tonem nie znoszącym sprzeciwu to say sth in a voice that brooks no argument2. Prawo objection- wnieść sprzeciw wobec czegoś to make a. raise an objection to sth- podtrzymać/oddalić sprzeciw to sustain/overrule an objection- sprzeciw, wysoki sądzie! objection, your honour!* * *zgłaszać (zgłosić perf) sprzeciw — to raise lub voice an objection
* * *mi1. ( opór) objection ( przeciwko czemuś to l. against sth); opposition ( przeciwko czemuś to sth); ( społeczny) resistance; powszechny sprzeciw public outcry; zgłaszać sprzeciw raise l. voice an objection; spotkać się z silnym sprzeciwem meet with fierce l. strong opposition; bez sprzeciwu zrobiła, co jej kazali she did what she was told without any objections; ton nieznoszący sprzeciwu assertive l. imperious tone; bez sprzeciwu without demur; jako wyraz sprzeciwu wobec czegoś in opposition to sth; głos sprzeciwu dissenting l. dissentient voice.2. prawn. objection; wnosić sprzeciw object; sprzeciw! objection!; odrzucać/podtrzymywać sprzeciw overrule/sustain an objection; podtrzymuję sprzeciw (objection) sustained.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciw
-
2 apelacj|a
f ( Gpl apelacji) Prawo appeal C/U (od czegoś against sth)- prawo do apelacji the right of appeal- wnieść apelację od wyroku to lodge a. make an appeal against a sentence- ■ bez apelacji (ostatecznie) without (the right of) appeal- wydalili go z uczelni bez apelacji he was expelled a. sent down from his college without right of appeal; (bez sprzeciwu) unquestioningly- woli ojca poddawała się bez apelacji she submitted to her father’s will unquestioninglyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > apelacj|a
-
3 bezdyskusyjnie
adv. (bez sprzeciwu) [zgodzić się] unquestioningly; (z całą pewnością) unquestionablyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezdyskusyjnie
См. также в других словарях:
bez cudów [żartów] — {{/stl 13}}{{stl 8}}dop. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażenie używane dla zaznaczenia, że coś jest w przekonaniu mówiącego nierealne, wątpliwe, bzdurne; także w formie zaznaczenia sprzeciwu, niezgody na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ale bez cudów. Z pensji… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gadanie — 1. pot. Bez (żadnego) gadania «bez opowiadania się, tłumaczenia; bezapelacyjnie, bez sprzeciwu»: Eksmisja była zaskoczeniem dla mnie (...) bo przyszli tego dnia, mnie wezwano z pracy, i praktycznie to było bez żadnego gadania, trzeba było. TV rep … Słownik frazeologiczny
apelacja — ż I, DCMs. apelacjacji; lm D. apelacjacji (apelacjacyj) «odwołanie się od jakiejś decyzji, wyroku do wyższej instancji» Apelacja od wyroku. Prawo apelacji. Wnieść, założyć apelację. ◊ Bez apelacji «bez odwołania, bez dyskusji, bez sprzeciwu;… … Słownik języka polskiego
kwestia — ż I, DCMs. kwestiatii; lm D. kwestiatii (kwestiatyj) 1. «sprawa wymagająca rozstrzygnięcia, załatwienia; zagadnienie, problem» Kwestia drażliwa, paląca, zawiła, skomplikowana. Kwestia delikatnej natury. Zbadać, wyjaśnić, podjąć jakąś kwestię.… … Słownik języka polskiego
sprzeciw — m IV, D. u, Ms. sprzeciwwie; lm M. y 1. «stawianie oporu w jakiejkolwiek formie; niezgadzanie się, protest» Wnosić, zgłaszać sprzeciw. Coś budzi, wywołuje sprzeciw. Mówić do kogoś tonem nie znoszącym sprzeciwu. Bez sprzeciwu wykonywał polecenia.… … Słownik języka polskiego
gadanie — n I rzecz. od gadać Babskie, czcze, próżne gadanie. ◊ Bez (żadnego) gadania «bez opowiadania się, tłumaczenia; bezapelacyjnie, bez sprzeciwu» ◊ Nie ma gadania «nie ma co mówić, tłumaczyć» ◊ Gadanie austriackie «bzdury, brednie, mówienie głupstw»… … Słownik języka polskiego
ścierpieć — dk VIIa, ścierpiećpię, ścierpiećpisz, ścierp, ścierpiećpiał, ścierpiećpieli, ścierpiećpiany «cierpliwie coś znieść, wytrzymać, przystać na coś bez buntu, bez sprzeciwu (używane częściej z przeczeniem)» Ścierpieć afront. Nie ścierpię… … Słownik języka polskiego
narzędzie — 1. Być powolnym narzędziem w czyichś rękach «wykonywać bez sprzeciwu czyjeś polecenia»: (...) nowy (...) minister spraw zagranicznych (...) był powolnym narzędziem w rękach Piłsudskiego. W. Michowicz, Dyplomacja. 2. Być, stawać się narzędziem w… … Słownik frazeologiczny
przełknąć [połknąć] gorzką pigułkę — {{/stl 13}}{{stl 33}} znieść bez sprzeciwu, w milczeniu nieprzyjemną dla siebie aluzję, uwagę, krytykę, reprymendę itp.; też: doświadczyć przykrości, upokorzeń, niepowodzeń :{{/stl 33}}{{stl 10}}Po powrocie musiał przełknąć (połknąć) gorzką… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… … Słownik języka polskiego
